"Ahbaplara muhabbetin ise, madem Allah içindir. O ahbapların firakları, hatta ölümleri, sohbetinize ve uhuvvetinize mâni olmadığı için, o manevi muhabbet ve ruhani irtibattan istifade edersin. Ve mülakat lezzeti daimî olur." İzah?
Değerli Kardeşimiz;
Allah müminleri sevmiş ve onları birbirine kardeş etmiştir. Allah’ın sevdiklerini sevmek Allah sevgisinin gereğidir. Ona iman etmeyen ve razı olduğu gibi hareket etmeyenler ilahi sevgiden mahrum olduklarından bir mümin de onları hakiki manada sevemez. Ancak onlara Allah’ın kulları olmaları cihetiyle acıyıp hak yola gelmeleri için gayret gösterebilir. Toplum hayatında birlikte yaşadıkları bu gibi kimselerle iyi geçinmeye çalışır; onların sanat ve maharetlerini takdir edebilir, ama bu takdir onlara kalben sevgi besleme noktasına varmaz.
Ahbaplara muhabbet Allah namına olduğu takdirde bu sevgi ölüm ötesinde ve cennette ebedî olarak devam eder.
Allah için olan muhabbetler hem daimi, hem kedersiz ve hem de çok sevaplıdır.
Allah için olan muhabbet, ebedî bir hayatta ebedî bir dostluğu kazandırdığı için, dünyadaki geçici ayrılığın acısını hiçe indirir. Mesela, Hazret-i Peygamber (asm).'in bir dakika sohbetine ve dostluğuna mazhar olan bir bedevi, sahabe unvanını alır ve ebedî saadeti kazanır.
Hatta dünyada bile kalbi iman ve hidayet ile nurlanan bazı mübarek zatlar, Peygamber Efendimiz (asm) ile irtibat kurup ondan ders almaktadırlar. Evliyanın ekserisi manevi âlemde onunla görüşüp sohbet etmişlerdir.
Ama Allah için olmayan dostluklar ve muhabbetler sadece dünya hayatına münhasırdır, çoğu zaman burada bile devam etmiyor, etse bile kabir kapısında sönüyor...
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
