"Başlarında “elhamdülillah, sebbehe ve yüsebbihu” bulunan surelerin başlarına dikkat et ki, bu sırr-ı azimin şuaını göresin,.." ifadesinde geçen ve Kur’ân'ın sırr-ı aziminin şuaını gösteren hakikatler nelerdir?

Değerli Kardeşimiz;

Sözü edilen sırr-ı azîm, “Kur’ânın ism-i azamdan ve her ismin âzamlık mertebesinden” gelmesidir. Bu ince hakikati tam anlamasak bile, Güneş'ten bir “şua” kadar olsun görebilmemiz için, sualde sözü edilen sûrelerin başlarını dikkatle mütalâa etmemiz gerektiği nazara veriliyor.

Sözü edilen sûrelerin ilk âyetlerinden bir kısmının mealleri şöyledir:

Elhamdülillah:

“Hamd, âlemlerin Rabbi, Rahman ve Rahîm olan Allah’a mahsustur.” (Fatiha, 1/2-3)

“Hamd o Allah’adır ki, göklerde ne var, yerde ne varsa hepsi onundur. Ahirette de hamd onundur. O, hüküm ve hikmet sahibidir. Her şeyden haberdardır.” (Sebe, 34/1)

Sebbehe:

“Göklerdekiler ve yerdekiler Allah’ı tesbih ederler. O Aziz'dir, Hakîm'dir.” (Cuma, 62/1)

“Yüce Rabbinin adını tesbih et.” (A’la, 87/1)

Yüsebbihu:

“Göktekiler ve yerdekiler, Melik, Kudüs, Aziz ve Hakîm olan Allah’ı tesbih ederler.” (Cuma, 62/1)

“Göktekiler ve yerdekiler Allah’ı tesbih ederler. Mülk onundur. Hamd onundur. Ve o her şeye Kadir'dir.” (Teğabün, 64/1)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü