"Ben hakikî bir Ziyaeddin’i, sen de hayalî bir Ziyaeddin’i seversin." Bu ifadeden biz nasıl bir ders alabiliriz?

Değerli Kardeşimiz;

Bu bahisten alınacak en önemli birinci ders, şahıslara değil hakikatlere bağlanılması gerektiğidir. Şahıslar gelip geçicidir, ama hakikatler baki ve kalıcıdır ve asla takipçilerini yanıltmazlar.

Alınacak ikinci ders her şeyi haddi zatında sevip olduğundan fazla göstermemek gereğidir. Çünkü olduğundan fazla görüp sonra gerçeklerle yüzleşme durumu ile karşı karşıya kalındığında, kişi büyük bir hayal kırıklığı ile o kimseye düşman olup inkarına kadar gidebilir. Ama haddi zatında sevildiğinde bu sevgi kalıcı ve gerçekçi olacaktır.

Hizmette de bu ölçüleri kendimize rehber ittihaz edip, kardeşlerimizi olduğundan aşağı ya da yukarı görmememiz gerekir. Her şeyde olduğu gibi ağabeylerimizi ya da kardeşlerimizi kalıcı ve ölçülü sevmeliyiz.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü