"Eğer iman hayata hayat olsa, o vakit hem geçmiş hem gelecek zamanlar imanın nuruyla ışıklanır ve vücut bulur." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Bütün geçmiş zaman ve kâinatlar, onun dalaleti noktasında madumdur, ölmüştür; akıl alakadarlığıyla ona zulmetler, karanlıklar veriyor. Gelecek zamanlar ise, itikadsızlığı cihetiyle yine madumdur. Ve ademle hasıl olan ebedî firaklar, mütemadiyen onun fikir yoluyla hayatına zulmetler veriyorlar. Eğer iman hayata hayat olsa, o vakit hem geçmiş hem gelecek zamanlar imanın nuruyla ışıklanır ve vücut bulur; zaman-ı hazır gibi, ruh ve kalbine iman noktasında ulvi ve manevi ezvakı ve envar-ı vücudiyeyi veriyor." (Sözler, On Üçüncü Söz, İkinci Makam, Birkaç Biçare Gençlere ...)

Kâfir ahireti ve sonsuz hayatı inkar ettiği için onun nazarında geçmişte yaşanılan şeyler yokluğa ve hiçliğe gitmiş, gelecek ise henüz gelmediği ve gelmesinin de garantisi olmadığı için yok hükmündedir. Dolayısı ile kâfir açısından geçmiş ve gelecek koca bir hiçlik ve yokluk kuyusudur.

Geçmişte yaşadığı anılar yokluğa gitti. Ölmüş olan anne, baba, ebe, dede, evlat vs. yokluk ve hiçliğin derin ve karanlık kuyusuna atılmışlar ve onların özlem ve hasreti kalp ve ruhunda derin yaralar açmıştır.

Küfür öyle acı veren bir hastalık ki kâfirin geçmiş ve gelecek bütün dünyasını karanlığa ve hiçliğe gömüyor, dünyasını zehir ediyor. Kafir bu hallerden kurtulmak için kendini ya sarhoşluğa ya gaflete sebep olan uğraşlara veriyor.

İman ise bir nurdur, kalbe girdiğinde kişinin geçmiş ve geleceğini aydınlatıp sonsuz hayatın nurlarını gösteriyor. Ölümün bir yokluk ve hiçlik değil, ebedi saadetin başlangıcı olduğunu gösteriyor.

İmanın; hayata hayat olması:

Evvela "imansız bir hayatın ölümden farksız olduğunu" hatıra getirir. Hayvanla insanın mukayesesini yaparak şöyle diyebiliriz:

Akılsız hayat, hayat değildir, yani hakiki manada bir hayat sayılmaz. Hayvanlar akılları olmadığından, sadece belli şeyleri ilham yoluyla bilmenin ötesinde, ne bu kâinat ne de kendi varlıkları hakkında yeterli bilgiye sahip değillerdir. İmansız bir insan da sadece bu kısa dünya hayatını bilir, ebedî âlem hakkında hiçbir bilgisi ve inancı yoktur. Bu âlemin de sadece maddesini görür, ondan elde edeceği menfaatleri düşünür. Bu varlık âleminin, ilahi isimlerin tecellileri olduğundan gafildir.

Allah’ı düşünmeksizin, sadece eşya ile alâkadar olmak da hakiki manada bir hayat sayılmaz. İman hayata hayat olunca, insan kendisini Allah’ın en mükemmel eseri olarak gördüğü gibi, ona hizmet eden mahlukatı da yine Allah’ın askerleri olarak değerlendirir. Bu muhteşem ordular ona ancak Allah’ın emriyle ve ihsanıyla hizmet etmektedir. Arzın halifesi unvanıyla yeryüzünde tasarruf eden bu insanın, hayattan aldığı manevi haz ve lezzet, imansız bir kişinin sadece maddeye ve menfaate müteveccih lezzetleriyle mukayese edildiğinde bu ikincisi, birincinin yanında ölü gibi kıymetsiz kalır.

İmanın nuruyla mazi ve müstakbelin ışıklanıp vücud bulması:

İman nuru, insanın bu dünyada kısa bir süre imtihan geçirip kabir, mahşer, mizan, sırat safhalarından sonra, inşallah, ebedî saadete ereceğini gösterir. Ölüm hadisesiyle bedenden ayrılan ruhun, kabir âleminde de hayatını devam ettirdiğini bildirir. Yani, iman nuru hem maziyi aydınlatır hem de istikbali. Mazi derken, kâinatın yaratılışından, Âdem babamızın yaratılmasına ve onun torunlarıyla dünyanın asırlarca şenlenip bu güne kavuşmasına kadar geçen bütün zamanlar anlaşılır.

Allah’ın bu kâinatı altı devrede yarattığı, dünyanın uzun süre bitkilerle, sonra hayvanlarla dolup taştığı, en sonunda ise arza halife olmak üzere insanın yaratıldığı, mazide insanlık âleminin büyük imtihanlar geçirdiği gibi insan aklının kendi başına bilemeyeceği nice hadiseler imanın nuruyla aydınlanır ve mü’minin malumu olurlar. Ve mümin, maziyi böyle bilmekten ulvi ve manevi bir zevk aldığı gibi, aynı nur ile istikbali de bütün tafsilatıyla bilir ve kendini bu kısa dünya hayatında o ebedî âlem için hazırlar.

"Sağ Cihet: Bu cihetten maksat, geçmiş zamandır. Binaenaleyh felsefe gözlüğü ile sağ cihete bakıldığı zaman, mazi ülkesinin kıyameti kopmuş, altı üstüne çevrilmiş, karanlıklı, korkunç büyük bir mezaristanı andıran bir şekilde görünecektir. … Fakat iman gözlüğü ile o cihete bakıldığı zaman, hakikaten o ülkenin altı üstüne çevrilmiş bir şekilde görünürse de fakat can telefi yoktur. Mürettebatı, sâkinleri daha güzel, nuranî bir âleme nakledilmiş oldukları anlaşılıyor."

(…)

"Sol Cihet: Yani, gelecek zamana felsefe gözlüğü ile bakıldığı zaman; bizleri çürütecek, yılan ve akreplere yedirip imha edecek, zulümatlı, korkunç, büyük bir kabir şeklinde görünecektir. Fakat iman gözlüğü ile bakılırsa, Cenab-ı Hakk'ın Hâlık-ı Rahman-ı Rahîm'in insanlara ihzar ettiği çeşit çeşit nefis, leziz me'kûlât ve meşrubata zarf olan bir maide ve bir sofra-i Rahmanî şeklinde görünecektir. Ve binlerce 'Elhamdülillah' okutturarak tekrar ettirecektir." (Şuâlar, Yirmi Dokuzuncu Lem'a'dan İkinci Bab.)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü