"Husumet ve adavetin vakti bitti." cümlesi ile "Eğer düşmanlık etmek istersen, kâfirler, zındıklar çoktur; onlara adâvet et." cümlesi arasında zahiren çelişki var gibi duruyor?

Değerli Kardeşimiz;

İslamiyet sulh ve selamet dinidir. Sulh mümkün oldukça şiddete ve müsademeye başvurulmaz. Bu asır her ne kadar zalim ve kafir insanların desise ve hileleriyle gerçekleşen birkaç savaş varsa da asıl olan bu maddi savaşlardan ziyade manevi savaşların olduğu bir dönemde yaşıyoruz.

Bizler Müslümanlar olarak, gerek ilmen gerek fikren gerekse de teknolojik olarak artık sıçrama yapmamızın zamanı geldi geçiyor. Bizdeki ilmi veriler ve hakikatlar hiçbir dinde yok. Ecdadımız bu umdelere, hakikatlara ne kadar yapışmışlarsa teali edip yükselmişler; ne derecede ellerini çekip, gevşemişlerse o derece insanlar mabeyninde zayıf konuma düşmüşlerdir.

Bu yüzden eğer bizler tekrar İslamiyet'e sımsıkı yapışırsak, aydınlık ve nurlu günler bizleri bekliyor demektir. Madem ahir zamanda Hristyanlık tasaffi edip Müslümanlıkla omuz omuza gelecek. O halde bizler diğer dinlerdeki müşterek noktaları nazara alıp ittifak noktalarını aramamız icap eder. Azılı zındıkları da Cenab-ı Hakk'a havale edip, asıl ceza yeri olan cehennem, onlardan tam intikamımızı alacaktır.

Kafir, zındık ve inançsızlarla; muvahhidleri yani diğer din mensubu olup İslamiyet'e yakın durmaya çalışanları birbirinden tefrik edip, ayırt etmek gerekmektedir.

Kin ve adavet damarı fıtri olarak insanın mahiyetine yerleştirilmiş. İnsan bu hisleri tamamen ortadan kaldırması hem mümkün değil, hem de uygun değil. O zaman bu damarları madem kullanacağız; bunları ehli imana karşı değil de kafir ve zıdıklara yöneltmemiz icab eder. Onlar da zaten pek çoktur.

Bu zaviyeden mevzuyu değerlendirince, soruda belirtilen her iki cümle arasında bir zıddiyet görülmemektedir. Bilakis her iki cümleyi yerine göre kullandığımızda, fevkalade müsbet sonuçlar doğuracağından ümitvarız.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü