Otuz Üçüncü Söz'ün Birinci Pencere'sini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Birinci Pencere"

"Bilmüşahede görüyoruz ki, bütün eşya, hususan zîhayat olanların pek çok muhtelif hâcâtı ve pek çok mütenevvi metâlibi vardır. O matlapları, o hâcetleri, ummadığı ve bilmediği ve eli yetişmediği yerden, münasip ve lâyık bir vakitte onlara veriliyor, imdada yetiştiriliyor. Halbuki, o hadsiz maksudların en küçüğüne, o muhtaçların kudreti yetişmez, elleri ulaşmaz."(1)

Bu pencerede; bütün eşyanın acizlik ve ihtiyaç dili ile Allah’ın varlığına ve birliğine şahitlikleri tahkik ediliyor. Yani en küçük mahluktan tut, en büyük gezegenlere ve kürelere kadar, her şey muhtaçlık ve acizlik dili ile muhtaç ve aciz olmayan ve ihtiyaç sahiplerine ihtiyaçlarını tedarik eden bir Zat'a işaret ediyorlar.

İnsanın sayısız ihtiyaçlarını, insanın ummadığı ve beklemediği bir yerden ve yönden görmesi ve ona cevap vermesi, kati bir şekilde Allah’ın varlığına ve birliğine delalet, belki şehadet ediyor. Toprak gibi hayatsız ve şuursuz bir unsurdan, sayısız bitkileri ve yiyecekleri insanın emrine sunması ve ihtiyaçlarını karşılaması, hakikaten parlak bir tevhit levhasıdır.

Kışta kışa uygun yemek ve içeceklerin, yazda yaza uygun yemek ve içeceklerin insana ikram ve ihsan edilmesi, açık bir dille bizi bilen ve gören bir Zat'ın, bize şefkat ve ihsanını gösteriyor ve her ihtiyacımızı ve talebimizi işiten ve bilen bir Zat-ı Akdese işaret ediyor.

Bu pencereye ihtiyaç penceresi denilebilir. Yani mevcudatın ihtiyaç dili ile Allah’a şehadet etmesi anlatılıyor.

(1) bk. Sözler, Otuz Üçüncü Söz, Birinci Pencere.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü