Otuz Üçüncü Söz'ün Birinci Pencere'sini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Birinci Pencere"

"Bilmüşahede görüyoruz ki, bütün eşya, hususan zîhayat olanların pek çok muhtelif hâcâtı ve pek çok mütenevvi metâlibi vardır. O matlapları, o hâcetleri, ummadığı ve bilmediği ve eli yetişmediği yerden, münasip ve lâyık bir vakitte onlara veriliyor, imdada yetiştiriliyor. Halbuki, o hadsiz maksudların en küçüğüne, o muhtaçların kudreti yetişmez, elleri ulaşmaz."(1)

Bu pencerede; bütün eşyanın acizlik ve ihtiyaç dili ile Allah’ın varlığına ve birliğine şahitlikleri tahkik ediliyor. Yani en küçük mahlûktan tut, en büyük gezegenlere ve kürelere kadar, her şey muhtaçlık ve âcizlik dili ile âcizlikten münezzeh olan sonsuz kudret sahibi Zât-ı Zülcelâl bütün ihtiyaç sahiplerinin ihtiyaçlarını tedarik eder.

İnsanın sayısız ihtiyaçlarının, ummadığı ve beklemediği bir yerden verilmesi, kat’î bir şekilde Allah’ın varlığına ve birliğine delalet ve şehadet ediyor. Toprak gibi hayatsız ve şuursuz bir unsurdan, sayısız bitkilerin, sebzelerin ve yiyeceklerin yaratılması hakikaten parlak bir tevhid levhasıdır.

Kışta kışa uygun yemek ve içeceklerin, yazda yaza uygun yemek ve içeceklerin insana ikram ve ihsan edilmesi, açık bir dille bizi bilen ve gören bir Zât'ın, bize şefkat ve ihsanını gösteriyor ve her ihtiyacımızı ve talebimizi işiten ve bilen bir Zât-ı Akdes’e işaret ediyor.

Bu pencereye ihtiyaç penceresi denilebilir. Yani mevcudatın ihtiyaç dili ile Allah’a şehadet etmesi anlatılıyor.

(1) bk. Sözler, Otuz Üçüncü Söz, Birinci Pencere.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü