"Acz dahi, aşk gibi, belki daha eslem bir tariktir ki, ubudiyet tarikiyle mahbubiyete kadar gider." cümlesini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Şefkat, Allah’a ulaştırmada aşktan daha keskin, daha sağlam, daha parlak katıksız bir vasıtadır. Aşkın çok tehlikeleri var.

Şefkat vehbîdir; aşk kesbîdir.

Aşk velayetin, şefkat risaletin yoludur. Risalet akrebiyettir, velayet kurbiyettir.

Şefkat karşılıksızdır, aşk karşılık bekler.

Şefkat umumîdir; aşk ferdîdir.

Mesela, anne ve babanın perde olduğu şefkat, Allah’ın rahmet ve hikmetinin bir cilvesi ve bir tezahürüdür. Bütün anne ve babaların ve hayvanların yavrularına olan şefkatini tefekkür eden birisi, Allah’ın sonsuz şefkatini idrak eder ve ona müteveccih olur. Aynı zamanda hayatında şefkati kendine bir prensip yapar, insanlara karşı merhametli olur.

Acz, burada kendi ihtiyaçlarını karşılayamayacak kadar zayıf ve iktidardan mahrum mânâsında kullanılmıştır. İnsanın ihtiyaçları kâinatı kuşatmış, ebede uzanmış olmasına rağmen, bunlardan en basitini dahi tedarik edemeyecek kadar acizdir. İnsan sonsuz acizliği ile Allah’ın sonsuz kudretine itinad eder ve O’ndan yardım bekler.

İnsan şefkat ve acz yolu ile hiçbir riske girmeden, hiçbir tehlikeye düşmeden Allah’a yaklaşır ve O’nun aziz ve şerefli bir kulu olabilir. Ama aşk yolunda tuzaklar çoktur. Bazen kuvvetli bir sebebe takılır, Maşuk-u Ezeli'yeye ulaşamayabilir. Ama acz ve şefkat yolunda böyle tehlike yoktur. Zira en kuvvetli ve büyük sebepler bile nihayetsiz acziyet içinde olduğu için, salik her şeyde bu acizliği görür ve Allah’a rahmet ve inayetine iltica edebilir. Bu sebeple acz yolu, aşk yolundan daha tesirli ve daha selametlidir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü