"Çocuğun, eli yetişemediği bir şeyi peder ve validesinden istediği gibi, abd de acz ve fakriyle Rabbine iltica eder ve Hâlıkından ister." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Çocuğun yeme, içme, uyuma, giyinme vesaire gibi birçok ihtiyaçları var, ama bunları tedarik ve temin etme konusunda gayet acizdir ve çaresizdir. Çocuğun bu acizliği ve çaresizliği anne ve babanın şefkatini tahrik eder, etrafında pervane gibi hizmetçi yapar.

Anne ve babayı çocuğuna hizmetçi yapan şey onun acizliği ve çaresizliğidir. Nitekim bebek büyüdükçe, güç ve kuvvete kavuştukça anne ve babasının yardımları azalır, hatta belli bir yaşa geldikten sonra hataları için tokat bile yemeye başlar.

İnsan acizliğini tam idrak eder ve Allah’a sığınırsa, hem dünyada hem de ahirette mutlu ve bahtiyar olur.

“Fâtır-ı Hakîm, insanın mahiyet-i mâneviyesinde nihayetsiz azîm bir acz ve hadsiz cesim bir fakr dercetmiştir.” (Sözler)

Üstad Hazretleri, insanın aczi ve fakrı için “acz-i mutlak” ve “fakr-ı mutlak” tabirlerini kullanır. Mutlak, yâni kendisine bir sınır çizilemeyen acz ve fakr.

İnsan, göze de muhtaçtır, ele de ayağa da. Ve bunların hiçbirini de yapacak güce sahip değildir. Muhtaç olduğumuz şeyler fakrımızı, onları yapmaya güç yetiremeyişimiz ise aczimizi ilan eder.

İnsanoğlu, dudağının önünde nöbet bekleyen havadan, toprağa, suya, güneşe, aya kadar nice mahlûkata muhtaçtır ve bunların hiçbirini yapacak güce de sahip değildir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü