"Demek derd-i maişet için namazını terk eden o nefere benzer ki, talimi ve siperini bırakıp çarşıda dilencilik eder." cümlesini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Bir askerin, talimini ve siperini bırakıp çarşıda dilencilik etmesi demek, devlete karşı olan güvensizliği demektir. Derd-i maişet için namazını terk eden kişi de Allah’a tevekkül etmemiş olur.

Tevekkülle ilgili bazı âyet-i kerimeler ve hadis-i şerifler:

“Kim Allah’tan korkarsa, Allah ona bir çıkış yolu yaratır ve onu ummadığı yerden rızıklandırır. Kim Allah’a güvenirse, Allah ona yeter.” (Talak, 65/2-3)

"De ki: Gerçekten Rabbim kullarından dilediği kimsenin rızkını genişletir ve dilediği kimsenin rızkını daraltır. Her neyi hayra harcarsanız onun yerine başkasını verir. Muhakkak ki O, rızık verenlerin en hayırlısıdır." (Sebe, 34/39)

İbn-i Abbas (r.a.)’ın rivayet ettiği bir Hadis-i Şerifte Resulullah (sav.) şöyle buyurmuştur:

“Eğer siz Allah’a hakkıyla tevekkül etseydiniz, kuşlar gibi rızıklanırdınız. Kuşlar sabahları kursakları boş olarak çıktıkları hâlde, akşam kursakları dolu olarak dönerler.”(1)

Hz. Enes (r.a.) şöyle dedi:

“Nebi (s.a.v.) zamanında iki kardeş vardı. Bunlardan biri ilim öğrenmek için Peygamberimize (s.a.v.)’e gelir, diğeri de geçimlerini temin için çalışırdı. Bir gün çalışan kardeş, ötekini Nebi (sav.)’e şikâyet etti. Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Belki de sen, onun yüzünden iş buluyor ve rızıklandırılıyorsun!”(2)

Ebu Derda (r.a.) rivayet etmiştir. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Kulun rızkı, (onu) ecelinin kendisini aradığından daha fazla arar.”(3)

Hz. Enes (r.a.) anlatıyor: Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki:

“Kimin arzusu ahiret olursa, Allah onun kalbine zenginliğinden koyar ve işlerini derli toplu kılar, artık dünya ona hakir gelmeye başlar. Kimin hedefi de dünya olursa, Allah iki gözünün arasına (dünyanın) fakirliğini koyar, işlerini de darmadağınık eder. Netice olarak, dünyadan da eline, kendisine takdir edilmiş olandan fazlası geçmez.”(4)

Dipnotlar:

(1) bk. Tirmizi Zühd 33; İbni Mâce, Zühd 14; İbn Hanbel,1/332.
(2) bk. Tirmizi, Zühd 33.
(3) bk. Taberânî'nin Kebîr / İbni Adiyy'in el-Kâmiti.
(4) bk. Tirmizî, Kıyamet 31, 2467.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü