"Dünyaya muhabbetin ise, madem Cenâb-ı Hakk'ın namınadır. O vakit dünyanın dehşetli mevcudatı, sana ünsiyetli bir arkadaş hükmüne geçer..." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Dünyayı esma-i ilahiyenin ayinesi cihetiyle sevmek Cenab-ı Hak hesabına olduğu gibi ahiretin tarlası olarak sevip onda Allah’ın razı olduğu ameller işleyerek beka âlemine göndermek de yine onun hesabınadır.

Dünyanın meşru dairedeki nimetlerinden istifade etmek ve zevklerini tatmak da Üstad'ın ifadesiyle “nefs-i emmare karışmamak şartıyla” yine makbuldür, güzeldir ve şükrü netice vermesi cihetiyle de bir nevi ibadet olur.

Dünya sevgisinin çirkin yönü, bu misafirhanenin sahibini ve kendi yaratıcısını unutarak gaflet, dalalet ve sefahatle ömür geçirmektir. Dünyayı böyle seven insan Üstad'ın ifadesiyle "ezici, boğucu, fenaya mahkûm, neticesiz bir muhabbet içinde boğulur, gider…"

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü