"Ehl-i iman için ölüm rahmet kapısıdır, ehl-i dalâlet için zulümat-ı ebediye kuyusudur." İzah eder misiniz?
Değerli Kardeşimiz;
Allah’a ve ahirete iman eden bir mümin için ölüm; sonsuz rahmetin tecelli ettiği cennet hayatına açılan bir kapıdır. Hakikî bir mümin; sonsuz rahmete ve güzelliğe açılan böyle bir kapıdan ürkmez ve korkmaz.
"Mevt, idam değil; tebdil-i mekândır. Kabir ise, zulümatlı bir kuyu ağzı değil; nuraniyetli âlemlerin kapısıdır."
“Tebdil-i mekân” ifadesi, ölümün yokluğa gitmek olmayıp, sadece yer değiştirme olduğu dersini verir. Yani, bir insan bir şehirden diğerine göçtüğünde artık birinci şehirde yoktur, ama ikinci şehirde varlığını devam ettirir. Ölüm de bu dünyadan ayrılmaktır, ama yok olmak değildir. Ruhun bedenden ayrılmasıyla insan, dünyadaki bütün eşya ile alâkasını kesmiş olur. Artık ne güneş ona yol gösterir, ne yerküre onu sırtında gezdirir, ne de hava onun ciğerlerini temizler. Ancak, bunların hiçbirine muhtaç olmayan ruh, bu âlemden göçtükten sonra da hayatını “kabir âlemi” denilen yeni bir âlemde devam ettirir.
Kabir âlemine "âlem-i berzah" da denilmektedir. Yani, bu yeni âlem dünya ile ahiret arasında bir köprü âlemdir. Peygamber Efendimiz (asm.) bu âlemin “ehl-i iman için cennet bahçelerinden bir bahçe” olduğunu müjdelemektedir (Ahmed b. Hanbel, Cennet, 2-5).
Kabir âlemi dünyadan daha güzeldir, daha nuranîdir. Başta yüz yirmi dört bin peygamber olmak üzere bütün nuranî zâtlar o âlemde bulunmaktadırlar.
Uykuyu, hislerin bu âlemden çekilmesi şeklinde tarif ederler. Yani, insan uykuya geçtiğinde artık yanında konuşsanız da bir şey işitmez. Gözleri kapalı olduğundan bu dünyanın hiçbir şeyini görmez. Ama aynı adam rüyasında ayrı bir âlemle temas kurar. Orada konuşur, işitir, yer, içer, anlatır, anlar. Bütün bunlar ruhun fonksiyonlarının uykuda devam ettiğini, bedene muhtaç olmaksızın nice işler gördüğünü ortaya koymaktadır. Üstad Hazretleri göz için “bir hassedir ki ruh bu âlemi o pencere ile seyreder” buyurur. Bu cümlede geçen “bu âlem” kaydı çok önemlidir. Demek ki, ruh başka âlemleri göz penceresi olmaksızın da seyredebilmektedir. Rüya bunun en açık delilidir. İşte aynı ruh, bedenle bütün alâkasını kestiğinde başka âlemlerde seyerana başlar.
“…ruhumun eskimiş yuvasından yıldızlarda gezmek için çıktığını gösterir.” (26. Lem’a)
Ama ölümü yokluk ve hiçlik, kabri de karanlık bir kuyu olarak gören birisinin ölümden korkması, onu dehşetli görmesi gayet normaldir. Mümin için ölüm, sonsuz rahmet yurdu olan cennet hayatına bir geçiş ve bir kapı iken, kâfirler için dipsiz ve kapkaranlık bir kuyuya düşmek gibidir.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü