"İptida ve intiha-i terakkiyat-ı hayat-ı Ahmediyenin ünvanları olan leyle-i Regaib ve leyle-i Mirac..." Ne demektir?

Değerli Kardeşimiz;

"Leyle-i Regaibin kudsiyetini ve Hazret-i Risaletin bir derece, bir cihette âlem-i şehadete teşrifinin umum kâinatça ve bütün asırlarda nazar-ı ehemmiyette ve Rahmeten li'l-Âlemîn olduğunu ispat etti ve kâinat o geceyi alkışlıyor diye gösterdi."(1)

Üstad Hazretlerinin bu ifadelerinden; Peygamber Efendimiz (asm)'in Regaib Gecesi'nde şehadet âlemine adım attığını ve manevî terakkinin başladığını anlıyoruz. Yani bir cihetle Regaib Gecesi, Peygamber Efendimiz (asm)'in manevî terakki ve yolculuğunun mebdei hükmündedir.

Elbette Peygamber Efendimiz (asm)'in bu terakki seyrinin bir de nihayeti ve şahikası olmak gerekir ki; bu terakkinin en zirve noktası ve en yüce makamı Mi’rac Gecesi ve o gecede mazhar olduğu nimet ve ihsanlardır. Mi’racın en üst seviyesi ise; Peygamber Efendimiz (asm)'in kab-ı kavseyn makamında, Allah’ın kelam ve rü’yetine mazhar olmasıdır ki; bu da terakkiyatın intihası, yani en son ve zirve noktasıdır. Bu makam ve bu şahika, Hazret-i Risalet'ten başka kimseye nasib olmamıştır. Bu makama erişmekle manevî terakkinin en son makamına varmış oldu.

Hülasa; Reğaib Gecesi bu terakkinin başı, Mi’rac da bu terakkinin şahikasıdır.

(1) Emirdağ Lâhikası-I, 16. Mektup.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü