Kur’an-ı Kerim'in "meyvesi, bihakkılyakin, rahmet-i Rahman ve dar-ı cinan, makamı ve revacı, bilhads-i sadık, makbul-ü melek ve ins ü can bir kitab-ı semavi" olmasını izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"...Meyvesi bihakkalyakin rahmet-i Rahman ve dar-ı cinan; makamı ve revacı, bi’l-hadsi’s-sadık makbul-ü melek ve ins ve cân bir kitab-ı semavîdir..." (Sözler, Yirmi Beşinci Söz, Mukaddime.)

Kur’an’ın makam ve mevkii bütün insanların, cinlerin ve meleklerin kabulü olması ve ona olan rağbet ve teveccühün bütün kelam ve kitaplardan üstün ve fazla olmasıdır.

En avamdan tut ta en havas tabakaya kadar, Müslümanların Kur’an’a olan hürmet ve saygısı ve en az yılda bir defa hatmedilmesi, hatta beş on yaşlarındaki çocukların onu hıfz edip hafız olması, ona olan teveccüh ve rağbeti delilsiz ve ispatsız bir şekilde gösterir.

Hads-i sadık; sürat-i intikal, aklın bir şeyi delile ihtiyaç duymadan idrak edip kabul etmesi, diye de tarif edilir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü