"Manen bana denildi ki; yetmez mi dert, derman sana." ifadesinden ne anlamalıyız?

Değerli Kardeşimiz;

Üstad'ın sözünü ettiği hayatî meseleleri dert edinmek başlı başına bir fazilettir, bir ilâhî ihsandır. "Dert benimdir, deva Kur’ân'ındır." cümlesiyle de açıkça ortaya koyduğu gibi, Üstad Hazretleri insanlığın küfür ve dalalet girdabına düşme tehlikesini dert edinmiş, bu derdin devasını bütün ruhu canıyla Allah’tan niyaz etmiştir. Her derdin dermanını yaratan Cenab-ı Hak, Üstad Hazretlerinin bu ulvî derdinin ve bu derin ıstırabının ilacını, onu Nur Risalelerinin telifine muvaffak kılmakla ihsan etmiştir. Onun derdi böylece dermana inkılab etmiş ve bu dert sonunda, haşiyelerde yazılan dermanlar kalbine ilham edilmiştir.

Dert mefhumu çok geniştir. İhlâslı ibadet yapmayı, ilâhî kurbiyete ermeyi, marifet ve muhabbet sahasında ilerlemeyi, cehennem azabından kurtulmayı dert edinmek gibi ulvî dertler, hakikatte birer derman gibidir. Dünya menfaati, nefsin tatmini, insanlara reis olmak, onların kendisine alkış tutmasını istemek gibi dertlere yakalanmak ise gerçek derttir. Bunların şu kısa dünya hayatında tam olarak gerçekleşmesi mümkün olmadığı gibi, gerçekleşen kısmı da insanın ebedî saadetini çoğu zaman tehlikeye atmaktadır.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü