"Zaaf hasmı teşci eder; Allah abdini tecrübe eder, abd Allah’ını tecrübe edemez." ifadelerinin birbiriyle bağlantısı ne olabilir?
Değerli Kardeşimiz;
"Zaaf hasmı teşci eder; Allah abdini tecrübe eder, abd Allah'ını tecrübe edemez."
"Ey hâif ve hem zaif! Havf ve zaafın beyhude, hem senin aleyhinde tesirât-ı haricî teşcî eder, celb eder."
"Ey vesveseli vehham! Muhakkak bir maslahat, mazarrat-ı mevhume için feda edilmez. Sana lâzım hareket; netice Allah'ındır."
"İşine karışılmaz. Allah çeker abdini meydan-ı imtihana. 'Böyle yaparsan eğer, böyle yaparım ben.' der."
"Abd ise hiç yapamaz Allah'ını tecrübe. 'Rabbim muvaffak etsin; ben de bunu işlerim.' dese tecavüz eder."
"İsa'ya demiş şeytan: 'Madem her şeyi o yapar. Kader birdir, değişmez. Dağdan kendini at. O da sana ne yapar?' İsa dedi: 'Ey melun! Abd edemez Rabbini tecrübe ve imtihan.' " (Sözler, Lemeât, Zaaf hasmı teşci eder; Allah abdini tecrübe eder...)
Hayatın Allah tarafından insanı imtihan ve tecrübe etmek için yaratıldığını bilen birisinde korku ve endişe olmaz. Yani "Kadere iman eden kederden emin olur." hakikatine inanmış birisi için zaaf ve korku yoktur.
Ama hayatı tesadüfe verip her hadise ve sebep karşısında titremek, insan açısından büyük bir azap ve helakettir. Yani "hayatı tecrübe olarak görmek" fikri, insanı mevhum düşmanlar olan sebeplerden ve onun manevi tazyikatından muhafaza ediyor.
Hiçbir hadisenin başıboş olmadığını, her şeyin tedbir ve dizgininin Allah’ın kudret elinde olduğunu bilen insan, hiçbir şeyden endişe ve telaş etmez. Mümin bilir ki, Allah onun hakkında bir musibeti takdir etmiş ise bundan kurtuluş yoktur. Eğer Allah takdir etmemiş ise hiçbir güç ona zarar veremez.
Dünyayı imtihan yeri olarak görmek, insanı çok manasız endişe ve korkulardan koruyor.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
