Zerrelerin, Mevlevi gibi zikrederek deverana kalkmaları ne manaya gelmektedir?

Değerli Kardeşimiz;

"Mevlevîlik" deyince ilk akla gelen sema, lügatte işitmek manasındadır. Istılah olarak, mûsikî nağmelerini dinlerken vecde gelip hareket etmek, kendinden geçip dönmektir.

Sema, temsilî olarak, kâinatın teşekkülünü, insanın âlemde dirilişini, Yüce Yaratıcı’ya olan aşk ile harekete geçişini ve kulluğunu idrak edip “İnsan-ı Kâmil”e doğru teveccühünü ifade eder.

Mevlevilikte dönmek tabiri yoktur. Mevleviler "sema’" eder. Her tarikatın zikir ederken (Allah'ı anarken) kendilerine mahsus burhanları vardır. Mevleviliğin burhanı da sema’dır.

Sema’ ederken semazen her "çarh"da Allah ismini (İsm-i Celal) okur. Ve her selamın manasını düşünerek bir vecd içinde Allah'ı anar. Bir de mühim olan şuursuzca dönmek değil, sema’ ederken Allah'ı düşünmek ve onun sevgisini kazanmaktır.

Üstadımız da zerreyi, Allah'ın emrine karşı lebbeyk deyip muti’ olan ve her dönüşünde âdeta Allah'ı zikrederek ona ulaşmayı hedefleyen Mevlevîlere benzetmektedir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü