Bediüzzaman Hazretleri, Muhyiddin-i Arabî’nin Rum suresinden Kur’an’ın istikbale dair gaybi haberlerini bulduğunu söylüyor; bu konuda bilgi verebilir misiniz?

Cevap

Değerli Kardeşimiz;

Muhyiddin İbnu Arabî, 1165'de Endülüsde (İspanya'da) doğdu. 8 yaşında İspanya'daki en mühim ilim merkezi olan İşbiliye'ye (Sevilla) gelerek iyi bir tahsil gördü. 29 yaşında Tunus'a geldi. Bir süre de Fas'ta yaşadı. Tunus'tan, Mısır, Filistin ve Hicaz'a gitti, hac vazifesini eda etti. Ünlü eseri "Fütühât-ı Mekkiyye"yi Kâbe-i Muazzama'nın karşısında kaldığı iki yılda kaleme aldı. 1204'te manevi bir işaretle Konya'ya geldi ve Selçuklu Sultan I. Keyhüsrev tarafından büyük saygıyla karşılandı. 1230'da Anadolu'dan ayrılıp Şam'a yerleşti. 1240'da Şam'da 75 yaşlarında vefat etti. Türbesini bugünkü haliyle 1516'da Yavuz Sultan Selim inşa ettirmiştir.

Muhyiddîn İbnu Arabînin eserlerinden biri, Osmanlı Devletiyle alakalı şifreli bilgilerin yer aldığı “Şeceretü’n-Nu‘mâniyye fî Devleti’l-Osmâniyye” isimli kitabıdır. Bu eserinde Osmanlı Devletinin kuruluşundan, hilafetin Osmanlılara geçmesinden, Sultan Abdülaziz’in öldürülmesinden, sonrasında Sultan Abdülhamid’den, devamında da “son mim” adını verdiği son Osmanlı sultanı Mehmed Vahdettinden rumuzlarla bahseder. Osmanlının yıkılışından sonra çok zor günlerin geleceğini, devamında Mehdinin çıkacağını anlatır.

İbnu Arabî, kendisine Rum suresinin başıyla alakalı sırlar verileceğinin bildirildiğini, bunun üzerine murakabe hâlinde bunların neler olduğunu Hz. Ali'ye sorduğunu söyler.

İbnu Arabî, bu eserini Osmanlının kuruluşundan yetmiş sene evvel telif eder. Biz burada, eserde yer alan işaretlerden birkaçına ana hatlarıyla dikkat çekeceğiz:(1)

1. “Mim” den sonra “Sin” başa geçecek, halife olacak.

Bu, Fatih Sultan Mehmed sonrasında başa geçen Sultan Selimin, halifeliği Osmanlıya getirmesine işaret olarak değerlendirilmiştir.

Alakalı kısımda “Ra” harfi rumuzuyla Sultan Selimin Ridaniye savaşına işaret vardır.

2. “Sin” “Şin”a girecek, harabe bir kabri düzeltecek.

Bu, Sultan Selim’in Şam’a girmesi olarak tevil edilmiştir. Harabe kabir ise, İbnu Arabî’nin kabridir. Bu mana halkımız içinde; “İzâ dehale es-sîn fi’ş-şîn, zahara kabru Muhyiddîn”, yani “Sîn Şın’a girince, Muhyiddîn’in kabri açığa çıkar” ifadesiyle dile getirilir.

3. Bu devlet, “son mim”in cülûsuna kadar devam eder.

“Son mim”, son Osmanlı sultanı Mehmed Vahdettin'dir.

4. Yıkılan devletin hükmü, ahir zamanda zuhur eden “Sâd”ın tasarrufuna intikâl eder.

Osmanlının yıkılmasından sonra çok zor günler yaşanacak, büyük fitneler olacak, sonra “Sâd” ile işaret edilen Mehdi çıkacak, adaleti ve sulhu sağlayacaktır.

İbnu Arabî, ahir zamanda çıkacak Mehdiyi anlatırken “İlk Mim” ve “Son Mim” rumuzlarını kullanır. “İlk Mim” “Muhammed” (asm) ve “Son Mim” “Mehdî”dir.

Not: İbnu Arabî’nin Mehdiden bahsederken “Sâd” rumuzuyla söz etmesinin neye işaret ettiği net değildir. Bediüzzamanın şu ifadelerinin konuyla alakası olabileceğini düşünüyoruz:

“Otuz birinci ayetin birinci mukaddemesi olan وَ اِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى cümlesi, bin beş yüz (1.500) küsur olan makam-ı cifrîsiyle; ehl-i dalalet tarafından aşılanan manevi hastalıkların kısm-ı a'zamı, Risalet-ün Nur'un Kur'anî ilaçlarıyla izale edilebilir diye işaret etmekle beraber; maatteessüf iki yüz sene kadar dünyanın ömrü baki kalmışsa, bir fırka-i dâlle dahi devam edeceğine ima ediyor."

فَتَيَمَّمُواصَعِيدًا cümlesi, mana-yı işarîsinde, ikinci emarenin birinci noktasında "Sin" harfi "Sad" harfinin altında gizlenmesi ve "Sad" görünmesinin iki sebebi var:

Birisi: Said tam toprak gibi mahviyet ve terk-i enaniyet ve tevazu-u mutlakta bulunmak şarttır; ta ki Risale-i Nur'u bulandırmasın, tesirini kırmasın.

İkincisi: Şimdiki bataklığa ve manevî tauna sukutun sebebi ise, terakki fikrinden neşet ettiği cihetle, onların hatalarını gösterip; suud ve terakki, Müslüman için ancak İslâmiyette ve imanlı olmakta olduğuna işaret etmektir.” (Kastamonu Lahikası, 12. Mektup)

Üstteki Arabî ibareler, Nisa, 43 ve Maide, 6. ayetlerinde yer almaktadır. Alakalı ayetler esas itibarıyla abdest, gusül ve teyemmüm hakkında olmakla birlikte, birtakım gaybî sırlara da işarî mana olarak bakmaktadır. Mesela:

- Hz. Peygamber (asm) asıl, Mehdi ise ona tabi bir fer’dir. Bu, suyun olmadığı yerde teyemmümle idare edilmesine benzer.

- Kıraat kitaplarında nazara verildiği üzere, صَعِيدًا kelimesindeki “Sad” harfi “Sin” okunur. Mehdi de öyle olmalı, “Ben Mehdiyim” şeklinde bir davada bulunmamalıdır.

- Alakalı ayetlerde geçen “hastalık, sefer hâli, kadınlarla ihtilat” gibi durumlar, ahir zamanın bir kısım vasıflarını da ihtiva eder. Ahir zaman manen hasta bir zaman dilimidir. Ahir zamanda savaş için sefer gibi durumlar daha öne çıkacaktır. Nitekim Osmanlının son zamanı, büyük ölçüde seferlerle geçmiştir. Ayrıca, ahir zamanda kadın-erkek ihtilatı hiç bir devirde olmadığı kadar aşikâr hale gelmiştir.

1) İbnu Arabî, Muhyiddîn, “Şeceretü’n-Nu‘mâniyye fî Devleti’l-Osmâniyye”, Ali Emîrî Millet Kütüphanesi.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü

Bu içeriği faydalı buldunuz mu?

BENZER SORULAR

Yükleniyor...