Ehl-i dalalet, fennî meselelere bakarken ve bazı ilim adamları, mahlukatı tetkik ederken onların yaratıcısını hiç düşünmüyorlar. Bu konuyu nasıl değerlendirmek gerekir?

Değerli Kardeşimiz;

" «Sen Kur'anı pek âlî, çok parlak görüyorsun. Bîtarâfâne muhakeme et, öyle bak. Yâni bir beşer kelâmı farzet bak... Acaba o meziyetleri, o zînetleri görecek misin?» dedi. Hakikaten ben de ona aldandım. Beşer kelâmı farzedip, öyle baktım. Gördüm ki: Nasıl Bayezid'in elektrik düğmesi çevrilip söndürülünce ortalık karanlığa düşer. Öyle de o farz ile Kur'anın parlak ışıkları gizlenmeğe başladı. O vakit anladım ki, benim ile konuşan şeytandır. Beni vartaya yuvarlandırıyor. Kur'andan istimdad ettim. Birden bir nur kalbime geldi. Müdafaaya kat'î bir kuvvet verdi. O vakit şöylece şeytana karşı münazara başladı..." (Mektubat, 26. Mektup, Birinci Mebhas)

Herkesin bildiği bir misal verelim:

Bütün canlıların hayat kaynağı olan su, iki molekül hidrojenle bir molekül oksijenden meydana geliyor. Suyun teşekkülü hakkında birçok farklı görüşler ortaya atılabilir. Kimi bunun tesadüfen olduğunu, kimi tabii olarak meydana geldiğini söyleyebilir. Bütün bu farklı görüşler suyun hakikik kıymetini değiştirmez ve onun hayatımızdaki ehemmiyetine bir zarar vermez.

Suyu, Allah’ın büyük bir ihsanı, kudretinin bir mucizesi olarak değerlendiren müminler, bu nimete karşı şükür vazifelerini yerine getirirler. Aksi yolda gidenler, suyu şükürsüzce ve hiç düşünmeden tüketirler. Ne tefekkürden nasip alırlar ne de şükürden.

Fakat Kur’an ayetleri buna benzemez. Mesela, Kur’an'daki namaz emrini düşünelim. Bu emir İlahi değilse, bir beşer tarafından verilmişse emrin müessiriyeti o kadar azalır ki, sanki bir anda, arştan yere düşmüş gibi olur.

Beşerin verdiği bir emri yerine getirme konusunda kimsede bir istek uyanmayacağı gibi, o emrin yerine getirilmemesi halinde de yine beşerin vereceği hayalî cezalar da ruhlarda bir tesir icra etmez.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü