Kur’an-ı Kerim'in "Üslubundaki bedaati"ni izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

Kur’an, kendine has bedi’ bir üsluba sahiptir. Üslup, ifade tarzı demektir. Her hatibin bir konuşma tarzı vardır. Üslubu teşekkül etmiş bir insan, nerede olursa olsun, ifadelerinden hemen tanınır. "Üslub-i beyan, aynıyla insan” şeklinde hülasa edilen bu durumu, bazıları şöyle ifade eder:

"Ağzınızı her açışta, başkaları oradan içinizi seyreder."

Üslubu teşekkül etmiş, belli bir kimlik kazanmış olanların imzaları, Tahiru'l-Mevlevi'nin dediği gibi, yazılarının altında değil, satırlarının arasında bulunur. (Mevlevi, s. 178) Mesela, Necib Fazıl gibi bir şairin ifadelerine âşina birisi, onun bir başka şiirini okuduğunda, şiirin sonunda "Necib Fazıl" imzasını görmeden şiirin kime ait olduğunu bilebilir.

İşte Kur’an, kendine has bir üslupla, yani ifade tarzıyla hakikatleri beyan eder. Bu üsluba dikkat eden kimse, Kur’ân’ın "kelamullah" olmasında herhangi bir tereddüt hâli yaşamaz.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü