"Onun için, şu zamanda hayat-ı içtimaiye ile meşgul olanlara 'Fikr-i milliyeti bırakınız.' denilmez." Fikr-i milliyeti bırakmayı nasıl anlayabiliriz?
Değerli Kardeşimiz;
Sizin sorunuzu Üstad Hazretleri şu şekilde cevaplamaktadır:
"Menfi milliyette ve unsuriyet fikrinde ifrat edenlere deriz ki:"
"Evvelâ: Şu dünya yüzü, hususan şu memleketimiz, eski zamandan beri çok muhaceretlere ve tebeddülâta maruz olmakla beraber, merkez-i hükûmet-i İslâmiye bu vatanda teşkil olduktan sonra, akvâm-ı saireden pervane gibi çokları içine atılıp tavattun etmişler. İşte bu halde Levh-i Mahfuz açılsa, ancak hakikî unsurlar birbirinden tefrik edilebilir. Öyleyse, hakikî unsuriyet fikrine hareketi ve hamiyeti bina etmek, mânâsız ve hem pek zararlıdır. Onun içindir ki, menfi milliyetçilerin ve unsuriyetperverlerin reislerinden ve dine karşı pek lâkayt birisi, mecbur olmuş, demiş: 'Dil, din bir ise millet birdir.' "
"Madem öyledir. Hakikî unsuriyete değil, belki dil, din, vatan münasebâtına bakılacak. Eğer üçü bir ise, zaten kuvvetli bir millet; eğer biri noksan olursa, tekrar milliyet dairesine dahildir."(1)
Yani bir yerde dil, din ve vatan bir ise bu kuvvetli bir millet olma noktasında mükemmeldir. Ama bunlardan birisi eksik olursa mesela dil farklı olursa bu mükemmellik gider milliyet yani ümmet manası gerekli bir hâl olur. Osmanlı döneminde bu çok bariz bir şekilde görülmüştür. Üç kıtada bir çok dil ve kavim farklı olmasına rağmen, milliyet dairesi ile yani ümmet bilinci ile hakimiyet sağlanmıştır.
Menfi milliyetçilerin reisleri bile sadece dil ve etnik bir milliyetçilik ile Anadolu’yu bir arada tutmanın mümkün olmadığını görmüş ve dinin de birlik unsuru olduğunu kabul etmek durumunda kalmıştır.
Mesela, Türkiye'de herkes Türk, İslam hatta Hanefi olmuş olsa idi, bu birlik ve dirlik açısından kuvvetli ve mükemmel olurdu. Ama realite öyle değil, birçok kavim ve farklı diller bulunuyor. Bu yüzden birleştirici unsur olarak İslam ve vatan bağı öne çıkarılmak zorundadır.
Yani Üstad Hazretleri "Fikr-i milliyeti bırakınız denilmez." ifadesi ile ırkçılığı değil, müspet milliyetçiliği kastediyor. Başka dil ve ırkları hakir görmeden, kendi milliyetini seven insanlara "bu sevgiyi bırak" denilmez denilmek isteniyor yani.
(1) bk. Mektubat, Yirmi Altıncı Mektup, Üçüncü Mebhas.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
Yorumlar
Nurun fedaisi kardeş, o sözleri kimler söylemiş merak ettim, sahiplerini söylermisiniz, ayrıca her insanın hataları olur, kimse dört dörtlük olamaz, insanları hatalarıyla beraber kabullenmek lazım, ama insanlar günah işlerse üzülürüm, ALLAH'ım onlara hidayet ver, hidayeti bulmazlarsada, sen bilirsin diye dua ederim, Üstad 9. Mektupta; "nâsihlerin nasihatleri şu zamanda tesirsiz kaldığının bir sebebi şudur ki: Ahlâksız insanlara derler, “Haset etme, hırs gösterme, adâvet etme, inat etme, dünyayı sevme.” Yani, “Fıtratını değiştir” gibi, zâhiren onlarca mâlâyutak bir teklifte bulunurlar. Eğer deseler ki, “Bunların yüzlerini hayırlı şeylere çeviriniz, mecrâlarını değiştiriniz”; hem nasihat tesir eder, hem daire-i ihtiyarlarında bir emr-i teklif olur." demiş, bu doğrultuda insanlara milliyetçilik fikrini bırakın denilmez, denilirse malayutak bir teklif olur, milliyetçiliğin mecrasını değiştiriniz, islama uygun hale getiriniz derseniz, daire-i ihtiyarlarında bir teklif olur. 26. Mektupta bu konuyla ilgili yerler var, sizi 26. mektubu okumaya davet ediyorum, 26. Mektuptan kısa bir yeri paylaşmakla iktifa ediyorum. "Müsbet milliyet, hayat-ı içtimaiyenin ihtiyac-ı dahilîsinden ileri geliyor. Teâvüne, tesanüde sebeptir; menfaatli bir kuvvet temin eder, uhuvvet-i İslâmiyeyi daha ziyade teyid edecek bir vasıta olur.
Şu müsbet fikr-i milliyet, İslâmiyete hâdim olmalı, kal’a olmalı, zırhı olmalı; yerine geçmemeli. Çünkü İslâmiyetin verdiği uhuvvet içinde bin uhuvvet var; âlem-i bekàda ve âlem-i berzahta o uhuvvet bâki kalıyor. Onun için, uhuvvet-i milliye ne kadar da kavî olsa, onun bir perdesi hükmüne geçebilir. Yoksa onu onun yerine ikame etmek, aynı kal’anın taşlarını kal’anın içindeki elmas hazinesinin yerine koyup, o elmasları dışarı atmak nev’inden ahmakane bir cinayettir."