Yirmi Yedinci Söz'de "İçtihad" ve "Sahabeler" bahsinin art arda gelmesinin hikmeti ne olabilir?

Değerli Kardeşimiz;

Dini kendi hevalarına göre yorumlamak (içtihat etmek) isteyenler sahabe bariyerine çarpıyorlar. Çünkü şeriatı bize aktaran sahabelerdir. Reformist ve ehlisünnet dışı içtihat heveslilerinin en büyük engeli, sahabelerin, ayetleri nasıl anlaşılması gerektiği konusundaki rivayetleridir.

Mesela, namazın vakitlerini üçe indirmek isteyen bidat ehli hocaların önünde sahabelerin beş vakit ittifakı büyük bir bariyerdir.

Sahabe dinin temeli olan sünnetin esası ve şeriatın hameleleridir. Sahabeyi çürütmeden dine dokunamayacaklarını biliyorlar. Üstad'ımızın İçtihat Risalesinde sahabeden bahsetmesi bundan dolayıdır.

Özetle, sahabeyi dikkate almadan yapılan içtihatların tamamı fasit ve geçersizdir. Dinin birinci kaynağı olan Kur'anı sebepler noktasında muhafaza eden ve ikinci temel kaynağı olan sünneti bize aktaran ve getiren sahabelerdir. Onların aktarımı ve içtihadı olmadan dini konularda içtihat yapmaya kalkmak yanlış ve batıldır. İçtihadın sağlıklı ve müspet olabilmesi sahabe kavlinin dikkate alınarak yapılması ile mümkündür.

Netice, dinimizin dört delilinden birincisi "Kur'an"dır, ikincisi "Sünnet"tir, üçüncüsü "İcma" (Sahabelerin ittifakı), dördüncüsü ise "Kıyas" denilen müçtehitlerin hükümleridir.

"Dördüncü Sual: Sahabelere karşı iddia-yı rüçhan nereden çıkıyor? Kim çıkarıyor? Şu zamanda bu meseleyi medar-ı bahis etmek nedendir? Hem müçtehidîn-i izâma karşı müsavat dava etmek neden ileri geliyor?"

(...)

"Saniyen: O kısım ehl-i dalalet baktılar ki, müçtehidînlerle iş bitmiyor. Onların omuzlarındaki, yalnız nazariyât-ı diniyedir. Hâlbuki, bu kısım ehl-i dalalet, zaruriyât-ı diniyeyi terk ve tağyir etmek istiyorlar. 'Onlardan daha iyiyiz.' deseler, meseleleri tamam olmuyor. Çünkü müçtehidîn, nazariyâta ve kati olmayan teferruata karışabilirler. Hâlbuki, bu mezhepsiz ehl-i dalâlet, zaruriyât-ı diniyede dahi fikirlerini karıştırmak ve kabil-i tebdil olmayan mesâili tebdil etmek ve kati erkân-ı İslamiyeye karşı gelmek istediklerinden, elbette, zaruriyat-ı diniyenin hameleleri ve direkleri olan sahabelere ilişecekler."

"Heyhat! Değil bunlar gibi insan suretindeki hayvanlar, belki hakikî insanlar ve hakikî insanların en kâmilleri olan evliyanın büyükleri, Sahâbenin küçüklerine karşı müsâvat dâvâsını kazanamadıkları, gayet kat'î bir surette Yirmi Yedinci Sözde ispat edilmiştir." (Sözler, Yirmi Yedinci Söz'ün Zeyli)

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü