"Bir iki Söz'de beyan ettiğimiz gibi, her insan geçmiş hayatını düşünse, kalbine ve lisanına ya 'ah' veya 'oh' gelir. Yani, ya teessüf eder, ya 'Elhamdülillâh' der." Bu cümleleri izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"İkinci Nokta: Zevâl-i lezzet elem olduğu gibi, zevâl-i elem dahi lezzettir. Evet, herkes geçmiş lezzetli, safalı günlerini düşünse, teessüf ve tahassür elem-i mânevîsini hissedip 'Eyvah' der. Ve geçmiş musibetli, elemli günlerini tahattur etse, zevâlinden bir mânevî lezzet hisseder ki, 'Elhamdülillah, şükür, o bela sevabını bıraktı, gitti.' der, ferahla teneffüs eder. Demek bir saat muvakkat elem, ruhta bir manevi lezzet bırakır ve lezzetli saat, bilâkis, elem bırakır." (Sözler, On Üçüncü Söz, İkinci Makam)

"Bir iki Söz'de beyan ettiğimiz gibi, her insan geçmiş hayatını düşünse, kalbine ve lisanına ya 'ah' veya 'oh' gelir. Yani, ya teessüf eder, ya 'Elhamdülillah' der."

"Teessüfü dedirten, eski zamanın lezaizinin zeval ve firakından neşet eden manevi elemlerdir. Çünkü zeval-i lezzet elemdir. Bazen muvakkat bir lezzet daimî elem verir. Düşünmek ise o elemi deşiyor, teessüf akıtıyor."

"Eski hayatında geçirdiği muvakkat âlâmın zevalinden neşet eden manevi ve daimî lezzet, 'Elhamdülillah' dedirtir." (Lem'alar, İkinci Lem'a)

Üstad'ın yukarıda ifade ettiği gibi, lezzetin bitişinde acı; acının bitişinde de lezzet vardır.

Mesela, geçmişte çok ağrılı ve ızdıraplı bir hastalık geçiren biri, onu hatırladığında "Oh, elhamdülillah" der. Çünkü o hastalık bitmiş, acılar dinmiştir ve yerine güzel bir sıhhat gelmiştir. Hem o hastalık birçok günahına kefaret olmuş ve birçok sevabı da ona hediye ederek gitmiştir. Böyle biri hem hastalıktan kurtulduğuna şükreder hem de azim sevap aldığına şükreder.

Geçmişte nefsinin süfli arzularının peşinden koşan, her türlü gayrimeşru lezzetleri tadan biri, o lezzetlerin bitmesinden dolayı devamlı ah ve of çeker. O gayrimeşru lezzetler bir de onun boynuna günahların ağır yükünü yüklediği için, ah ve of çekmesini daha da artırı. Gafletle ve günahlarla geçen eski günleri hatırlayıp düşünmek, insana lezzet değil, büyük bir acı ve pişmanlık verir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü