"Dersinden vazgeçmeyen ve yakıcı çorbadan ağızları yandığı halde talebeliğini bırakmayan..." Buradaki "yakıcı çorba" ne demektir?
Değerli Kardeşimiz;
"Aziz, sıddık kardeşlerim;
"Bu eski ve yeni iki medrese-i Yusufiyedeki şiddetli imtihanda sarsılmayan ve dersinden vazgeçmeyen ve yakıcı çorbadan ağızları yandığı halde talebeliğini bırakmayan ve bu kadar tehacüme karşı kuvve-i mâneviyesi kırılmayan zâtları ehl-i hakikat ve nesl-i âti alkışlayacakları gibi, melâike ve ruhâniler dahi alkışlıyorlar diye kanaatim var."(1)
Burada Eskişehirve Denizli hapishanesi kastediliyor. Daha sonrasında ise Afyon hapishanesi vardır. Buralarda Nur talebeleri, akıl almaz işkencelere ve sıkıntılara maruz kalmıştır. Mesela, günlerce aç bırakılmışlar. Günlerce tuvalete gönderilmemişler. Koğuşun içine bir boru sokup, ihtiyacınızı buradan gidereceksiniz demişler. Nitekim Hafız Ali Ağabey burada şehit düşmüş ve keza Asım Ağabey de bu sırada şehit olarak vefat etmiştir. Yazılsa uzun zaman alacak işkencelere maruz kalmalarını Üstad halk ifadesi ile "yakıcı çorba" diye ifade etmiştir. Yani acı ve eziyet çektikleri halde vazgeçmediler demektir.
"Yakıcı çorba ve ağzın yanması" tabirleri, bu yolda bu davada yürümenin meşakkatli ve tehlikeli olduğunu ifade eden bir deyim bir darb-ı meseldir. Medrese ortamı kendi evimiz gibi konforlu ve rahat olmaz; yemekler annemizin yemeğine benzemez, uyku düzeni evdeki gibi konforlu olmaz. Disiplin evdeki disiplinden daha ağır daha meşakkatlidir.
Bir insan medresenin bütün meşakkatini çektiği halde, ilim öğrenme aşkı ile bu meşakkatlere sabredip medreseye sadık kalması ve talebeliğini devam ettirme durumu “yakıcı çorbadan ağızları yandığı halde” deyimi ile ifade ediliyor.
Nur talebelerinin Üstadımızın yanında meşakkat ve tehlikelere rağmen hizmet etmesi ve sadık kalması, alkışlanıp takdir edilecek bir fazilet bir meziyettir. Gelecek nesiller saff-ı evvel Nur talebelerini alkışlayacağı gibi, melekler ve ruhaniler dahi alkışlıyorlar.
1) bk. Şualar, On Üçüncü Şua.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
