"Ey ahsen-i takvimde yaratılan ve sû-i ihtiyariyle esfel-i sâfilîn tarafına giden insan-ı gafil!" ifadesini açıklar mısınız?

Değerli Kardeşimiz;

Âyet-i kerîmede şöyle buyuruluyor:

“Biz insanı ahsen-i takvimde yarattık. Sonra onu esfel-i safilîne reddettik (gönderdik).” (Tin, 95/4-5)

Bu Yirmi Üçüncü Söz’ün tamamından, “ahsen-i takvim”in, insan istidadının mükemmelliği olduğu, bu mükemmel sermayeyi yerinde kullandığında âlâ-yı illiyyine, yâni en üstün mertebelere çıkabileceği; yanlış kullanması haline ise esfel-i sâfilîne, yâni aşağıların aşağısına düşeceği anlaşılıyor.

Üstad Hazretleri insanın esfel-i safilîne gönderilmesinin onun “sû-i ihtiyariyle”, yâni iradesini yanlış yolda kullanmasıyla olduğunu beyan ediyor.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü