"İnsanları canlandıran emeldir, öldüren yeistir." cümlesini izah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Emel" burada bir insanın hayata dair ümitli, arzulu, gayeli, planlı ve programlı olması demektir. Hayata dair bir planı, programı ve gayesi olmayan insan, ölü hükmündedir. Yani emelsiz insan yürüyen, hareket eden bir cenaze gibidir. Bu cenazelerin de ne kendine ne etrafına ne de insanlığa bir faydası olmaz.

Bu yüzden her insanın içinde hayata dair bir emeli olacak ve olmalıdır. İnsanı diri tutup canlandıran, hatta mübareze ve mücadeleye sevk eden emel mefkûresidir. Maksad ve o maksadı tahakkuk ettirme hayali insana heyecan ve gayret verir. Bir de bu maksad Allah’ın rızasını kazanmak gibi ulvî bir gaye için ise, o zaman bu insan tek başına bir millet gibidir.

Bütün canlıların hayatı incelendiğinde bir emel yani bir gaye için mücadele ettiği görülür. Binlerce kilometre yol kat’ ederek yavrularını emniyetli bir yerde dünyaya getiren göçmen kuşları ve bazı balık nevileri bunun delilidir.

"Yeis" yani ümitsizlik ise, hayata dair bir plan, gaye ve programın olmamasıdır. Böyle bir insan kuru bir yığından ibarettir. Gayesiz ve ümitsiz insan olamaz.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü