İsm-i Vedud’a mazhariyetin genellikle tasavvuf mesleğinde olduğu ve onlardaki istiğrak ve cezbe gibi hallerin de buna işaret sayıldığı konusunu açar mısınız? Otuz ikinci Söz'de ise Vedud ismine mazhar muhakkikin-i evliyadan bahsedilmektedir. İzahı nasıl?
Değerli Kardeşimiz;
Bütün esmâya olduğu gibi Vedud ismine de en ileri mânada Resullullah Efendimiz (asm.) mazhar olmuştur. Bunu kendisi bizzât şöyle ifade etmektedir:
“İçinizde Allah’ı en çok seveniniz benim, O’ndan en çok da ben korkarım.” (Buhari, İman 13)
Peygamber varisi olan bütün müceddidler, müçtehitler ve aktab da Vedud ismine ileri derecede mazhardırlar. Ancak, bunların bir kısmı tasavvuf mesleğinde gitmiş bir kısmı ise gitmemişlerdir.
Her mümin de Allah’ı sevmekle bu ismin tecellisinden bir lem’a taşımaktadır.
Vedud ismi denilince öncelikle tasavvuf ehlinin hatıra gelmesi onlardan bir kısmında bu ismin daha ileri derecede tecelli etmesi ve mesleklerinin en büyük esasının muhabbet olmasındandır.
“İsa aleyhisselâm, sair esmâ ile beraber Kadîr ismi onda daha galiptir. Ehl-i aşkta Vedud ismi ve ehl-i tefekkürde Hakîm ismi daha ziyade hâkimdir.” (Sözler)
Asırlarına manen yön veren büyük zevatın her birinin ileri derecede mazhar oldukları isimler farklılık arzediyor. Mesela, Ustad Hazretleri Rahîm ve Hakîm isimlerinin mazharıdır ve insanları manen irşad etmesi bu iki ismin tecellileriyledir. Rahîm ismi Nur’un dört esasından biri olan şefkat düsturuna bakar ve insanların imanlarının kurtulması için gayret göstermeyi ifade eder. Hakîm ismi ise iman ve Kur’ân hakikatlerini, bu asrın anlayışına uygun olarak ve yine bu asrın şüphe ve tereddütlerine cevap verecek şekilde izah ve ispat etmeyi ifade eder. Üstad hazretlerinin kalbindeki Allah sevgisi Vedud isminin çok ileri bir tecellisini taşımakla birlikte iman ve Kur’ân hizmetini Rahîm ve Hakîm isimlerine bina etmiştir.
Bir âyet-i kerîmede Allah sevgisinin ölçüsü şöyle ders verilmektedir:
“De ki, Eğer Allah’ı seviyorsanız bana ittiba edin, ta ki Allah da sizi sevsin…” (Âl-i İmrân Sûresi, 31)
O halde bir mümin Peygamber Efendimizin (asm.) sünnetlerine ne kadar çok ittiba ediyorsa Allah’ı o kadar seviyor demektir.
Üstad Hazretleri de insanları peygamberimize ittiba ettirmek üzere yola çıkmış ve kalblere iman hakikatlerini tahkiki bir sûrette yerleştirmek için bir ömür boyu çalışmış ve Nur Külliyatı’nı telif etmiştir. Üstadımız, sahib-i zaman olarak bu zamanın mahiyetini çok iyi tesbit etmiş, “Bu zamanın hastalığı zaaf-ı diyanettir…” ve “Bu zamanda amel-i salihin ihlâs ise muvaffakiyeti pek azdır” diyerek manevî hizmetini iman vadisinde merkezleştirmiştir. Küfür ve dalaletin şahs-ı manevîler halinde imâna tecavüz ettiği bu dehşetli asırda, farzların rahatça terkedildiği, haramların açıkça işlendiği bozuk bir atmosferde insanları Vedud ismini esas alarak irşad etmek çok zordur, adeta imkânsızdır.
Üstad Hazretleri, Yirminci Mektubun başında insanın manevî terakkisinin dört adımını “iman-ı billah, marifetullah, muhabbetullah ve lezzet-i ruhaniye” olarak tesbit etmiş ve imanî dersleriyle insanları marifet ve muhabbet vadilerinde de yürütmeye muvaffak olmuş ve onlara ruhanî lezzetleri tattırmıştır. Bu ruhani lezzetlerin başında Allah sevgisi gelir.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
