Kur'an'a nazire yapmak için şiddetli iki sebep var deniliyor; bunlar nelerdir, izah edebilir misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Hem Kur'anı tanzir etmek, taklidini yapmak için gayet şiddetli iki sebep vardı."

"Birisi; düşmanın hırs-ı muarazası."

"Diğeri; dostlarının şevk-i taklididir ki, şu iki saik-i şedid altında milyonlar Arabî kitablar yazılmış ki hiçbirisi ona benzemez. Âlim olsun, âmi olsun her kim ona ve onlara baksa kat'iyyen diyecek ki: "Kur'an, bunlara benzemez. Hiçbirisi onu tanzir edemez."

"Şu halde, ya Kur'an bütününün altındadır. Bu ise, bütün dost ve düşmanın ittifakıyla battaldır, muhaldir. Veya Kur'an, o yazılan umum kitabların fevkındedir."(1)

1. Düşmanlarının muaraza hırsı,

2. Dostlarının taklit şevki.

Kur’anı Allah kelâmı kabul etmeyenler, onu bir insan sözü olarak algıladılar ve şöyle dediler:

“…İşittik, dilersek bunun gibisini biz de söyleriz. Bu, eskilerin masallarından başka bir şey değildir.” (Enfal, 8/31)

Tahaddi âyetleriyle kendilerine “haydi söyleyin bakalım” denildiğinde, şiddetli bir hırsla buna teşebbüs ettiler, fakat aciz kaldılar. Onların bu aczinden Kur’an'ın i’cazı ortaya çıktı.

Dostları ise, Kur’an üslûbunu taklit ettiler, onun tarzı ile eserler ortaya koymaya çalıştılar, ama hiçbiri bunda muvaffak olamadı.

Malumdur ki, insan sevdiği edibin üslûbunu taklide çalışır, onun tarzıyla bir şeyler söylemeye gayret eder. Kur’ana muhatap olup onun üslûbuna hayran kalan kimselerin, benzeri bir üslûp seçmeleri gayet bedihi bir durumdur. Bununla beraber hiçbir müminin üslûbunun Kur’an tarzında olmadığı da gözler önündedir. Çünkü bir beşerin ilâhî üslûp ile ifade-i meram edebilmesi asla mümkün değildir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editör