"Perde açılsa, benim baştan aşağıya kadar kusuratla âlûde mahiyetim görünse..." Şeklindeki ifadeleri nasıl anlamalıyız?

Değerli Kardeşimiz;

Büyük zatlar hep kendi nefisleri ile mücadele etmiş, onu ıslah etmeye çalışmış ve hep nefislerine hitap etmişlerdir. Bu manayı Üstad'ın şu ifadelerinden anlamak mümkündür:

"Yazdığım hakaik-i imaniyeyi doğrudan doğruya nefsime hitap etmişim. Herkesi davet etmiyorum. Belki ruhları muhtaç ve kalbleri yaralı olanlar, o edviye-i Kur’âniyeyi arayıp buluyorlar."(1)

Sıradan insanlar ise kendilerini unutup, hep başkalarının kusurları ile uğraşırlar. Üstad Hazretleri burada, kendi nefsine seslenirken, bizim de o aynadan kendimizi görmemiz gerekecektir. Yoksa; "vay be! Bediüzzamanın da ne menfi yönleri ve hataları varmış " şeklindeki bir yaklaşım, bize hiç bir şey kazandırmadığı gibi, suizanna da girmiş oluruz. "Bediüzzaman gibi, çocukluğundan itibaren hayatını iman ve Kur'an davasına vakfeden bir insan, nefsine böyle bakarsa, acaba bizim nefsimize nasıl bakmamız lazım gelir?" sualinin cevabını bu ifadelerden buluyoruz.

(1) bk. Mektubat, On Altıncı Mektup.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü