"Şefkat tokadı" ile "zelle" münasebeti nasıldır?
Değerli Kardeşimiz;
Şefkat tokadı; sevenin sevdiğine bir ikazıdır. Yani onu doğru yola getirme maksadıyla, kulağını çekme, azarlama manasına gelen latif bir uyarıdır. Müminlerin bu dünyada başına gelen musibetler, bu anlamda değerlendirilebilir.
Şefkat tokadı, kişinin İslam davasındaki lakaytlığından dönmesi, gafletten uyanması ve hatalarından vazgeçmesi için geldiğinden, kişi bundan rahatsızlık duymamalıdır. Aksine uyanışına vesile olması cihetiyle memnun olmalıdır.
Zelle, ayağın sürçmesi ve kaymasını ifade eder. Terim olarak ise peygamberlerin hata ile veya unutarak yaptıkları kusurları anlatır.
Peygamberler ismet sıfatına sahiptirler, günah işlemezler. Ancak, beşeriyetten kaynaklı bir kasıt olmadan bazı kusurlar işlemeleri mümkündür. Şu kadar var ki, böyle bir hata işleyen peygamber, hatasına devam etmez. Allah onu uyararak hatadan uzaklaştırır ve yanlışını düzeltir.
İslamî eserlerde "zelle" kelimesi yerine “sağair, taksirat, aserât” gibi kelimeler de kullanılmıştır. Bunlar sırasıyla “küçük hatalar, kusurlar, sürçmeler” anlamını ifade eder.
Hz. Âdem (as) ve Hz. Havva bulundukları cennette bir ağacın meyvesini yeme dışında her şey mübah kılınmışken, şeytanın desisesiyle yasak ağaca yaklaştılar ve meyvesinden yediler. Ayette geçen “zelle” kökünden gelen kelime sebebiyle bu gibi durumlar için bu kelime kullanılmaktadır.
Hz. Yunus (as)’un Allah'tan izin gelmeden görev mahallini terketmesi, Hz. Musa (as)’nın dövüşen iki kimseyi ayırmaya çalışırken birinin ölümüne sebep olması da zelle kabilinden durumlardır. (bk. Saffât, 37/139-141 ve Kasas, 28/15-16)
İlave bilgi için tıklayınız:
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
