"Ervah-ı Tayyibe" ve "Ervah-ı Habise" ne demektir?

Değerli Kardeşimiz;

Ervah-ı Tayyibe; temiz ruhlar demektir. Başta melekler olmak üzere, insanların da ruhani yönü olduğundan bir kısmı tayyip bir kısmı habistir. Ama bu onların kesblerine terettüp eden bir neticedir, yoksa bidayeten habislik sıfatı verilmiş değildir.

Bu ruhlar gece ve gündüz kadar birbirlerinden faklıdır. Pislikten zevk alan bazı böcekler olduğu gibi, gülden hoşlanan ve onun üzerinde tatlı terennümlerde bulunan bülbüller de vardır. Benzeri bir durum ruhlarda da söz konusudur.

Her ruh kendine uygun gelen sohbet meclisine gider. Kişi kendi karakterine uygun olanlarla arkadaş olur.

Ervah-ı Habise; “İsyankâr ruhlar. Habis, kötü ruhlar. Şeytanlar”

"İnsanlarda şeytan vazifesini gören cesedli ervah-ı habise bilmüşahede bulunduğu gibi, cinnîden cesedsiz ervah-ı habise dahi bulunduğu, o kat’iyyettedir." (Lem’alar)

Birisini görüyorsunuz, karşısındakine birtakım yanlış fikirler aşılamaya çalışıyor. Konuşurken muhatabının koluna, ayağına değil, gözüne bakıyor.

Göz penceresinden ruha nüfuz etmeye, ona bir şeyler telkin etmeye çalışıyor.

Bu iki şahsın bedenlerini hayalen ortadan kaldırırsanız, karşınıza iki ayrı ruh çıkacaktır. Bunlardan birisi diğerini aldatmak istemektedir.

O halde, şeytanın, insan ruhunu saptırmak ve onu doğru yoldan çıkarmak için çalışması akıldan uzak görülmemeli.

Bazı kimselerin şeytanı inkâr ettiklerini görürüz. Bediüzzaman hazretlerinin ifadesiyle, bu, "şeytanın en büyük bir desisesi"dir. Bu inkâra bir insanın temel dayanağı, şeytanın gözle görülmemesidir.

Şimdi o şahsa soralım:

Sen şeytanı neyinle inkâr ediyorsun? Yani şeytanın varlığını senin ellerin mi kabul etmiyor, kulakların mı; gövden mi kabul etmiyor, ayakların mı?

Bu sorumuzu saçma bulacak ve "hiçbiriyle" diyerek ilave edecektir: O’nun varlığını aklım almıyor.

O hâlde, şeytanın varlığını kabul etmeyen, o şahsın aklıdır.

Görünmeyen bir şey, yine görünmeyen bir şeyi inkâr etmektedir; delili ise "görülmemesi."

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü