"Gözleri Esma-i Kudsiyeye dikkat ediyor... Özleri dünya toprağı altında, sünbülleri âlem-i misalde inkişaf ediyor." İzah eder misiniz?

Değerli Kardeşimiz;

"Demek, şu mevcudat ve şuûnat ile ve dünyaya ait gayeleri ortasında bu derece nisbetsizlik, katiyen şehadet eder ki, bu mevcudatın yüzleri âlem-i manaya müteveccihtir; münasip meyveleri orada veriyor. Ve gözleri Esmâ-i Kudsiyeye dikkat ediyor. Gayeleri o âleme bakıyor. Ve özleri dünya toprağı altında, sünbülleri âlem-i misalde inkişaf ediyor. İnsan, istidadı nisbetinde burada ekiyor ve ekiliyor, ahirette mahsul alıyor." (Sözler, Onuncu Söz, Onuncu Hakikat)

Her bir ilahi isim mana ve tecelli noktasından birer âlemdir.

Mesela, tecelli noktasından kainat bir rızık âlemi, bir iaşe mahalli ve bir erzak deposu gibidir. Bu âlemin, bu mahallin ve bu deponun baş direktörü ise Rezzak ismidir.

Yine tecelli noktasından bütün dünya bir şifahane, bir eczane ve bir ilaç deposu hükmündedir. Şafi ismi ise bu şifahanenin, bu eczanenin baş aktörüdür... Bunun gibi diğer isimleri de bu şekilde düşünebiliriz.

Kâinat ilahi isimler adadince iç içe geçmiş âlemlerden oluşan bir külli âlem oluyor. Her bir ilahi isim mana olarak bir âlemdir ve tecelli ettiğinde kendi manasını icra eden özel bir âlemin teşekkülünü sağlıyor.

“Ve özleri dünya toprağı altında, sünbülleri âlem-i misalde inkişaf ediyor.”

Dünya hayatı tarla, gaybi âlemler ise bu tarlanın mahsullerinin toplandığı bir merkez ve depo mesabesinde oluyor. Burada ibadet edip amel ederiz, bu ibadet ve ameller gaybi âlemlerde farklı farklı şekillerde tezahür edip inkişaf eder.

Mesela, burada namaz kılarız, bu namaz kabirde nur, mahşerde şefaaat, sıratta burak, cennette nimet, âlem-i misalde güzel bir levha ve manzara şeklinde tezahür eder.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü