"Hücumat-ı Sitte Risalesi"ndeki İkinci Desise-i Şeytaniye'yi açıklar mısınız?

Değerli Kardeşimiz;

"İnsanda en mühim ve esaslı bir his, hiss-i havftır. Dessas zalimler, bu korku damarından çok istifade etmektedirler; onunla korkakları gemlendiriyorlar. Ehl-i dünyanın hafiyeleri ve ehl-i dalaletin propagandacıları, avamın ve bilhassa ulemanın bu damarından çok istifade ediyorlar, korkutuyorlar, evhamlarını tahrik ediyorlar."(Mektubat, Yirmi Dokuzuncu Mektup, Altıncı Risale.)

"Korku" insanın hayatına gelecek tehlikelerden sakınması için verilmiş bir duygudur. Asıl korku Allah’ın gadabından, cehennem ateşinden, imansız ölmekten korkmaktır.

Dessas zalimler, insanın bu korku damarını tahrik edip kendi saltanatlarını idame ettirmeye çalışıyorlar. "Aman şu cemaate gitme mimlenirsir, siciline işlerler memur-amir olamazsın; aman şu tarikata bağlanma dünyevî istikbalin heba olur." Bu desisede insanların korku damarını tahrik ederek insanları iman ve Kur’an hizmetinden soğutmaya çalışanların hileleri izah ediliyor.

Yine bazı âlimlere ve avam insanlara menfi bir şekilde propaganda yapılarak, "Şu insana iman hizmetinde yardım ederseniz sizi şöyle hapse atarız, şöyle asarız, keseriz..." denilerek, onları havf damarı ile o hizmetten uzak tutmaya çalışıyor, Müslümanları korku kalesine hapsetmeye çalışıyorlar.

Üstad'ımızın döneminde bu bariz bir şekilde kullanılmıştır. Öyle ki o dönemlerde insanlar Nur talebelerine açıktan selam vermekten korkar ve çekinir hâle gelmişlerdir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü