"İman ise, her şeyi güzel, ünsiyetli gösteren şeffaf, berrak, nuranî bir gözlüktür." cümlesini izah eder misiniz?
Değerli Kardeşimiz;
İman gözlüğü ile hâdiselere bakan birisi her şeyi dost, manalı, hikmetli ve güzel görürken, küfür gözlüğü ile bakan ise her şeyi düşman, manasız, faydasız ve çirkin görür.
İnsanın aklı ve tecrübeleri kabrin ötesine gidemiyor; yani ölümden sonra ne olacak, insanın başına neler gelecek, bunları bilemiyor. Ama Allah’ın ezelî ilmi ve kelam sıfatının bir tecellisi olan Kur’ân, insan için bütün istikbali yani ölümden sonraki kabir, mahşer, mizan gibi ahvali aydınlatıyor. Her şeyi insanın akıl gözüne gösteriyor ve ders veriyor.
Mümin, ölümü ikinci bir hayatın başlangıcı ve sonsuz bir hayatın kapısı olarak görür. Küfür ve inkâr gözlüğü ile bakan birisi ölümü; insana dehşet ve vahşet veren bir yok oluş, bir hiçlik, bir dipsiz kuyu gibi görür. Onun nazarında istikbal, zifiri bir karanlıktır. İnsan aklının mahsulü olan felsefe, istikbalin bu zifiri karanlığını aydınlatamıyor. Kâfir, kâinatta olan biten her şeye küfür gözlüğü ile baktığı için, her hâdise karşısında titreyip azap çekiyor. Her şey onu yetim gibi hüzünlü bir hale sokup ağlattırıyor.
Mümin ise, kâinatta olan biten her şeye iman ve hidayet gözlüğü ile baktığı için, her hâdisede kalbi ve aklı bir saadet ve huzur yolu bulup, her şeyin iç yüzünde saklı olan güzellikleri görüp sezebiliyor. Her şey mümine dost ve enis olup, her şeyden bir güzellik ve huzur yakalıyor. Hatta hastalık ve musibetler bile kâmil bir mümin nazarında bir iltifat ve Rabbanî bir ikram olarak değerlendiriliyor.
Yine iman nazarı ile bakıldığı zaman, musibet ve hastalıklar insanı manen terakki ettiren, kemale erdiren, günahlarını temizleyen bir silgi, ebedî hayatın inşa edilmesinde bir tuğla ve manevî bir sadaka hükmündedir.
Küfür ve gaflet nazarında ise, musibetler; hem hazır lezzetleri bozan zararlı bir düşman, hem hayatı tehdit eden bir cani, hem de malını ve sağlını telef eden büyük bir hasım suretinde görülür.
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü
